‘Su küçüğün ,söz büyüğün ’ diye öğrene geldik hep.Ya da ‘su küçüğün,sofra büyüğün’ diye bilenler,duyanlar da olmuştur.Çok sonraları öğrendik ki sözün aslı bu değil. Yani aslında ‘sus küçüğün ,söz büyüğün ’demiş atalar.Bizde söylene söylene bu hali almış sonraları.
Demek ki bu söze istinaden hep susturulmuş küçükler.Hep büyükten sonra söz verilmiş,hep geciktirilmiş.Belki saygıdan,belki böyle düşünenler için yapılması,olması gereken bu olduğu için...Ama yerinde ve zamanında söz verilseydi,can kulağıyla dinlenseydi,söz sırası ötelenmeseydi küçük de içinde barındırdığı cümlelerini özgür bırakır,belki de hayatı daha bir farklılaşırdı.
Konuşmak için ,hakkını savunmak için,düşüncesini ortaya koymak ,fikrini sunmak için daha cesur ,daha bir kendine güvenli olurdu.Korkmazdı söz sırası kendine geldiğinde ,çırpınmazdı cümleleri tükendiğinde.Sonraları ‘susma ,sustukça sıra sana gelecek’ naraları atmak bu kadar keyifli olmazdı.Can çekişmezdi bedeni,dizleri titremezdi.
Bu sus payından büyüyünce ne kadar nemalanacağını,nasıl ve ne kadar zararlı çıkacağını akıl etmezdi ,edemezdi..Değil mi ki sükut altındı , o zaman susmalıydı..Öyle ya bu söz de diğer sözün tahtını devralırdı.
Evet küçükken hep sustuk,susturulduk.Şimdi anlıyorum ki sözün de altın kadar değerli olduğu yerler,zamanlar ,anlar var aslında.Sevdiğine ‘seni seviyorum’ diyebilmek ne güzel mesela.Ama konuşamaz olduk işte,hep yanlış yapma korkusuyla.
Evet küçükken hep sustuk,susturulduk.Şimdi anlıyorum ki sözün de altın kadar değerli olduğu yerler,zamanlar ,anlar var aslında.Sevdiğine ‘seni seviyorum’ diyebilmek ne güzel mesela.Ama konuşamaz olduk işte,hep yanlış yapma korkusuyla.
Şimdiki küçükler öyle mi ya.Ne susan var ne de susturan,ya da susturabilen..Ağızlarına geldiği gibi konuşuyorlar artık,saygıdan ,sevgiden bi haber.Böyle olsun da demiyoruz elbette.Ne gömsün kelimelerini tutsun yasını,ne de devrik cümleler,anlamsız,boş ve yabancı kelimelerle tırmalasın kulağımızı.Söz sırası bizim diye,bizde diye de bozmayalım güzel Türkçemizi ..
Biz yine sus payını değil,suyu verelim küçüklere ve söz sırası geldiğinde ,dinleyelim onları.Susturmayalım,susmalarına göz yummayalım..Bırakalım küçükler ,söz üretsin,şiir üretsin,tüketmeden kendini,üretmeyi öğrensin.
O zaman susmayalım ,susturmayalım ve sıra bize gelmesin !!!
Biz yine sus payını değil,suyu verelim küçüklere ve söz sırası geldiğinde ,dinleyelim onları.Susturmayalım,susmalarına göz yummayalım..Bırakalım küçükler ,söz üretsin,şiir üretsin,tüketmeden kendini,üretmeyi öğrensin.
O zaman susmayalım ,susturmayalım ve sıra bize gelmesin !!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder